Luchtkalk, ook bekend als CL90, ontstaat door het branden van zuivere kalksteen die voor het overgrote deel uit calciumcarbonaat bestaat. Na het branden wordt de ongebluste kalk geblust met water. Luchtkalk kan op twee manieren geblust worden. Enerzijds door een overmaat aan water toe te voegen met als resultaat een kalkpasta. Anderzijds kan ze ook droog geblust worden door een toevoeging van een precieze hoeveelheid water met als resultaat een droog poeder.

Wanneer aangebracht, hardt luchtkalk alleen uit door blootstelling aan de lucht, ook wel carbonisatie genoemd. Door deze hoge concentratie calciumhydroxide reageert de luchtkalk met het aanwezige koolstofdioxide in de lucht. Deze carbonatatiewijziging zal uiteindelijk resulteren in verharding van de mortel.

Het luchthardingsproces verloopt traag, en het kan jaren duren voordat luchtkalkmortel zijn volledige sterkte-eigenschappen bereikt. Dit wil zeggen dat in omgevingen waar de pleisters afgesloten zijn van lucht, ze niet zullen uitdrogen (bijvoorbeeld onder water). Pleisters op basis van luchtkalk bieden goede verwerkbaarheid, stabiliteit en hechting aan de ondergrond, hoewel ze minder drukvast zijn.

Hydraulische kalk is een kalk die ontstaat uit een kalksteen die naast calciumhydroxide ook nog silicaten en soms aluminaten, zouten afgeleid van aluminiumzuur, bevat. Het droog blussen van hydraulische kalk is essentieel, omdat de hydraulische componenten kunnen reageren met het aanwezige water. Hydraulische kalkpleisters verharden enkel dankzij een chemische reactie met water. Dit maakt ze dan ook zeer waterbestendig, dampdoorlatend, vochtregulerend en schimmelwerend. Ze zijn bij uitstek geschikt voor buitentoepassingen en vochtige binnenruimtes.

Natuurlijke hydraulische kalk (NHL) ontstaat uit kalksteen die hoofdzakelijk samengesteld is uit calciumcarbonaat en wat kleiachtige bestanddelen, die door het brandproces resulteren in calciumsilicaten. Deze silicaten ondergaan gedeeltelijke uitharding door water, terwijl de niet-omgezette deeltjes geblust worden tot calciumhydroxide. Dit calciumhydroxide hardt vervolgens uit door carbonisatie (lucht), wat zorgt voor een combinatie van carboniserende en hydraulische eigenschappen in de kalk. Dit stelt de mortel in staat om spanningen op te vangen en scheurvorming te verminderen.

De diverse classificaties van het type NHL-kalk worden bepaald aan de hand van de drukvastheid.

• NHL 2 is het minst drukvaste type kalkbindmiddel en vindt vooral toepassing op zachte, waterdoorlatende ondergronden met minimale blootstelling. Dit type is bij uitstek geschikt voor binnen toepassingen, waar het zijn optimale prestaties levert.
• NHL 3,5 is een kalkbindmiddel dat zijn definitieve vorm binnen enkele dagen bereikt en vooral gebruikt wordt voor buitentoepassingen. Door zijn snelle uitharding is het geschikt voor projecten waar een versnelde verwerking vereist is.
• NHL 5 is het meest drukvaste type kalkbindmiddel en wordt ingezet wanneer een grotere hardheid en drukvermogen nodig zijn. Dit type is bijzonder bestand tegen vorst en kristallisatie van zouten, waardoor het geschikt is voor omgevingen met veeleisende omstandigheden. Daarnaast biedt NHL 5 de hoogste slijtvastheid en oppervlaktehardheid, waardoor het ideaal is voor toepassingen waar duurzaamheid cruciaal is.